شب یلدای ما!

شب یلدا حس خوبی رو به آدم می ده. قبلنا شاید خیلی تو خانواده مون اینجور رسمی رو نداشتیم که حتما همه یه جا جمع بشن چون اون موقع ها ما خونه مادربزرگ و پدربزرگ(پدری) زندگی می کردیم و به خاطر همین رفتن به خونه بزرگتر معنی خاصی برامون نداشت چون با بزرگترا یه جا زندگی می کردیم و البته مادربزرگ و پدربزرگ(مادری) هم تو شهر ما نبودن که بریم شب چله با اونا باشیم. از شب یلدا بیشتر از همه خوراکی هاش یادم مونده و بس...حس خوب هندوانه خوردن تو چله زمستون...هندوانه ای که بابا خریده بود و با ذوق نگه می داشتیم تا شب بلدا اونو باز کنیم و بخوریم و البته اگر شانس باهامون یار بود و هندوانه خوبی از آب در میومد ما رو شادتر می کرد و البته بیشتر اوقات هم هندوانه سفید در می اومد و باعث می شد لب و لوچه مون همچین یه نمه آویزون بمونه!!!

خلاصه اون روزای خوب گذشته...دیگه نه پدربزرگ زنده است و نه مادربزرگ...ولی یادشون همیشه تو قلبمون زنده است...دلم براشون خیلی تنگ شده...کاش بودن و می تونستیم بریم دیدنشون و شب یلدا رو با هم باشیم...اما افسوس که نیستن...

...

امشب خانواده خودم و حامی قراره بیان اینجا دور هم باشیم...کار به خصوصی انجام ندادم...ما هستیم و همون خوراکی های معمول شب یلدا...

دلتون تو چله ای ترین و شاید سردترین شب سال گرم و پر امید...

...

پ.ن: ببخشید دوستان که باز کم کار شدم و نتونستم مرتب نوشته هاتونو دنبال کنم...این و به حساب بی معرفتیم نذارید لطفا...