تابستون نگو بلا بگو!

الان دلم یه جای خوش آب و هوا میخواد برای گذران تابستون. اینجا بس که هوا گرمه و آفتاب کله آدم و داغ که چه عرض کنم جزغاله میکنه جرأت نداریم از خونه بیرون بیاییم. تنوع خیلی تو زندگی خوبه از مسافرتش بگیر تا تو تغییر فصل و ماه و سال و تنوع تو مناسب ها و غیره...اما من از بین این ایام متنوع هیچ وقت از رسیدن تابستون استقبال نکردم.  هوای گرم و آتشین تیر و مرداد دیگه استقبال نداره... تازه ما تابستونو به اندازه کافی تو اردیبهشت و خرداد داریم که به نوعی تابستان در بهاره و  دیگه تیر و مرداد برامون حکم تابستونو نداره بیشتر اسم جهنم و میشه روش گذاشت...مادرشوهرم که گاهی میگه ما جهنمم میریم؟ اینجا خودش جهنمه باید ما رو بفرستن بهشت...

تمام حرفم این بود که بگم چند روز پیش دلم هوای شمال کشورو کرده بود...به به به...طراوت و سرسبزیش و اون رطوبت موجود تو هواش حال آدم و جا میاره...عطر جنگل و دریا و نم بارونو بوی چمن های خیس خورده خیلی مزه داره...دلم  و خوش کردم یه بار دیگه خدا بخواد برم اونجا ها...اما آیا کسی هست مرا یاری کند؟ یاد تابستون هشتاد و هفت به خیر که با خاله و مادربزرگ و مامانم اینا رفتیم اونورا...چه قدر خوش گذشت...