شیراز/کتاب برای فاطمه

این روزا شاید تعداد انگشت شماری از دوستان بیان وبلاگم ولی خیلی دلم میخواد به یاد خاطرات خاک گرفته دوران  رونق وبلاگستان اینجا رو به روز کنم. چه قدر دلم واسه اون روزا و دوستان رنگ و وارنگ و یه عالمه وبلاگای به روز شده تنگ شده. چه حال و هوایی داشت که هیچ کدوم و الان تو شبکه های مجازی پیدا نمی کنی. یادش به خیر واقعا!!! 

هیعععیییییی روزگار!!! 

ما یه دو روزیه که از شیراز برگشتیم. واقعا مسافرت با بچه کوچیک سخته. من یکی که از کت  کول افتادم. کتفم که دو سه سال پیش سپرده بودمش دست فیزیوتوراپ برام سالمش کنه دوباره به صدا در اومد تو مسافرت و واقعا داغونم کرد. اما الان خدا رو شکر بهتره ولی این خوب شدن ها دیگه عاریه ایه و نباید کار سنگین باهاش انجام بدم. این درد به خاطر جای کیفه. چون قبلا که دکتر رفتم هیچ دلیلی برای دردم پیدا نکرد و تجویز فیزیوتوراپی داد که با همونم خوب شد ولی البته نصفه نیمه چون گفت باید رعایت کنم تا درد نگیره.

دکترای شیراز رو هم رفتیم که باید البته دوباره برگردیم. و من موندم با این کار دشواااار چکار کنم. خداااااا به دادم برس!!!

روز آخر هم رفتیم مجتمع های تجاری شیراز و من از ستاره فارس یه پالتو خریدم و حامی یک کاپشن. شبش هم رفتیم زیتون و چیزی نشد بخرم چون عجله ای شد و ما نه و نیم بلیط داشتیم که نشد با فراغ بال بگردم و در آخر هم برگشتیم شهرمون. اینم از مسافرت ما...

سر شب رفتیم برای خانم گل کتاب خریدیم. چند وقتی بود که می خواستم براش یه چند تا کتاب بخرم ولی فرصت نمی شد. تا امشب که جور شد و رفتیم. چند شبی بود که خانم گل با شعر لالایی یه دونه کتابی که داشت به خواب می رفت منم مصر شدم زودتر براش کتابای جدیدتر بخرم تا به ذوق اونا بیاد تو رخت خواب. از موقعی هم که کتابارو خریدم براش فقط کلید کرده رو یکی از شعرای یکی از کتابا که اسمش اتو هست و فقط می گه اتو برام بخون. حالا ببینم روزای دیگه چکار می کنه.

اینم از اتفاقات این روزا. چیز دیگه ای به ذهنم نمی رسه.

می دونم کمتر کسی میاد اینجا رو می خونه اما من نمی خوام اینجا خاک بخوره. پس سعی می کنم هر چند وقت یه بار بنویسم.