دوستای من...

دیشب برام شب خوبی بود...از موقعی که همه دوستانم با هم جمع شدیم تو واتس آپ و گروپ تشکلیل دادیم بیشتر هم و می بینیم...دفعه قبل که توی یه پارک دور هم جمع شدیم قرار گذاشتیم دفعه بعدی یه قرار بذاریم تا واسه شام بریم بیرون دیگه بالاخره دیشب جور شد و دور هم جمع شدیم...کلی خندیدیم از چیزای مسخره و الکی...دو تا از دوستان بچه هاشون و آورده بودن و اونا کلی سوژه می شدن واسه خنده هامون...خلاصه خاطره تعریف کردیم یه چند تا مورد هم پیش اومد برای حرص خوردنمون...خلاصه باحال بود خدا رو شکر...من که تو جمع فامیل زیاد اهل بگو بخند نیستم ولی تو جمع دوستان از همه جا راحتترم...نه اینکه نخوام تو جمع فامیلی ساکت باشم...نه ولی با هم سن و سالای تو فامیل نزدیکم زیاد حس راحتی ندارم...حرفامون فکرامون شبیه به هم نیست...واسه همین ترجیح می دم آروم باشم و فقط گاهی صحبت کنم...

...

یه اتفاق خوب دیگه ای هم که دیشب افتاد این بود که یکی از معلمام و تو مسجد محلمون دیدم...معلمی بود که خیلی خوش اخلاق و مهربون بود و واسه همین من وقتی نماز تمام شد رفتم طرفش و کلی تحویلم گرفت ولی خب مشخص بود که من و نشناخته ولی وقتی فامیلیم و گفتم و بهش مامانم و معرفی کردم شناخت چون اون موقع هایی که من دبیرستان بودم مامانم و می شناخت و آشنایی داشتن با هم...فقط در حد همون آشنایی بود البته...واسه همین بعد از اون دوباره کلی تحویلم گرفت و از مامان سراغ گرفت...خلاصه که حس خوبیه بعد از سال ها معلم های خوب و دوست داشتنیتو ببینی...

اینم از دیشب...

راستی محیط وبلاگستان واقعا سوت و کور شده...خیلی ها دیگه نمی نویسن...رونق رفته انگار

یه چیز دیگه اونروز هر کاری کردم نشد برای پرشین بلاگی ها کامنت بذارم...