اندر احوالات اسفند من و فاطمه

سلام به همه دوستان با یه دنیا محبت...قبل از هر چیز بگم من نمیدونم چرا نمیشه از طریق گوشی برای دوستای بلاگفایی کامنت بذارم...اونا به بزرگی خودشون منو میبخشن دیگه...فقط بدونن من میخونمشون...

وایی من عاشق ماه اسفندم...اسفندی که توش پر از جنب و جوش برای شروع سال جدیده...چند شب پیش با حامی رفتم و یه جفت کفش خریدم...من هنوز کفشای زمان حاملگیم و میپوشم دیگه حسابی ازشون خسته شدم...تنهارخرید من برای عیدم...حالا احتمالا برم یه مانتو هم بخرم...حیف از مانتوهای قبلیم که حسابی نو بودن و خیلی نپوشیدمشون اما حالا واسم تنگ شدن...منم هی نگاهشون میکنم و هی غصه میخورم...با وجودی که چاق نشدم ولی بازم دلم میخواد به وزن قبلیم برگردم آخه اونجوری دخترونه تر بودم تازه دلمم واسه مانتوهام کباب میشه که نمیتونم بپوششون...

از عوارض بچه داری و یا شایدم اضاف کردن وزن هم زانو درداییه که تازگی ها دچارش شدم...دیگه خیلی نمیتونم راحت رو زمین چار زانو بشینم و برای خودم خوش باشم باید حتما رو صندلی بشینم وگرنه زانوهام تا که شد سخت میشه صافش کنم و بایستم...پیرزن شدم و رفت)))))):

امروز با بابام رفتیم بهداشت و واکسن دو ماهگی فاطمه رو زدیم...بچه م کلی گریه کرد قربونش برم...تازه پنج اسفند هم رفتیم گوشش و سوراخ کردیم اونجا هم گریه زیاد کرد ولی از گوشش راحت شدیم چون هر چی بزرگتر میشه کنترل دستش بیشتر میشه و کار سختتر...پنجم تولد حضرت زینبم بود دیگه گفتیم شگون داره...